Κατάπλους
 |
Άγονη γραμμή. «Κέα, Κύθνος, Σέριφος, Κίμωλος, Μήλος, Φολέγανδρος, Σίκινος, Αμοργός και Ανάφη έχουν, φαίνεται, πολλάς αμαρτίας ακόμη να πληρώσουν, ιδία δε αι τέσσαρες τελευταίαι, διότι αι πρώται πέντε εξοικονο-μούνται οπωσδήποτε πότε με τα βαποράκια του Τόγια και πότε με τα καΐκια των». Από ανοικτή επιστολή του Ιακ. Δεκαβάλλα γραμμένη το 1912 και δημοσιευμένη στην εφημερίδα «Εστία», με αποδέκτη τον πρωθυπουργό της πατρίδας μας.
Τι μας χωρίζει κυρίως από τότε; Η καθαρεύουσα! Και τα ονόματα! Επειδή επί της ουσίας δεν μας χωρίζει τίποτα. Η άγονη έχει μείνει άγονη. Και οι τέσσερις τελευταίες κανείς δεν ξέρει αν θα μπορέσουν ποτέ να ξεπληρώσουν τις αμαρτίες τους. Αντίθετα, φαίνεται πως απέκτησαν πολλές αμαρτίες και οι πέντε πρώτες. Και όχι μόνο. Όπως η Ελλάδα δεν μπορεί να ξεπληρώσει τα χρέη της, έτσι και η άγονη, που απλώνεται πια σε ολόκληρο το Αιγαίο, δεν μπορεί να ξεπληρώσει τις αμαρτίες της.
Είμαστε 100 χρόνια μετά; Ή μήπως γυρίσαμε 100 χρόνια πριν; Το παρελθόν και το παρόν έγιναν ένα –και γι’ αυτό σίγουρα δεν φταίει το παρελθόν. Υπάρχει βέβαια και ένα άλλο παρόν –το παρόν της ποντοπόρου ναυτιλίας– που κλείνει στα φετινά Ποσειδώνια έναν κύκλο δεκαετίας, από τους πιο επιτυχημένους στην ιστορία της, άσχετα με τις δυσκολίες των τελευταίων δύο ετών. Ατυχώς, το παρόν αυτό δεν έχει καμιά σχέση με το παρόν της ακτοπλοΐας, ίσως επειδή συντελείται εκτός της εμβέλειας του ελληνικού κράτους, σε αντίθεση με εκείνο της ακτοπλοΐας.
Διαβάστε τη συνέχεια στον «Ε» Ιουνίου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου